Bu günlerde kendisini pek yakalayamadığımız, bizlere yüzünü göstermeyen bir kavram huzur. Hissettiğimizde dünyalar bizim olacak. İnsanın dinginliğini, kendisi ve çevresiyle barışık olmasını, kısacası mutlu olduğunu özetle ifade eder huzur kavramı.
Gece uykuya dalabilmektir huzur. Sabah kuş sesleriyle uyanabilmek, rüzgarın yumuşaklığını hissedebilmektir. Aile fertlerimizle ağız tadıyla yapılan bir kahvaltıdadır huzur. Evlatlarımızın ışıl ışıl bakan gözlerinde, eşimizin ruhumuzu okşayan tatlı sözlerindedir. Bir tabak sıcak çorbayı paylaşmanın adıdır huzur. Dünyanın öbür ucunda, hiç tanışmamış olsak ta yaratanın kardeş ilan ettiği Müslümanların varlığını bilmektir huzur. Başımız sıkıştığında yardımımıza koşacak birilerinin olduğunu bilmek gerçekten huzurlu hissettirir bizleri.
Fakat çok huzursuzuz bu günlerde. Uykularımız paramparça. Kahvaltılarımız düğümleniyor boğazımıza. Ağzımıza bir lokma koyacakken gözlerimizin önüne yavrusunun cesedini kucaklayan Gazzeli anneler, babalar geliyor. Her an ölümü bekleyen bir halk var orada. Büyümenin ne olduğunu bilmeyen çocuklar var. Allahın verdiği emaneti her an teslim etmeye hazır, şehit olmayı bekleyen şerefli bir müminler topluluğu var. Uğradıkları soykırım kelimelerle ifade edilemeyecek kadar büyük. Huzur kavramı evlerinden, hayatlarından, gönüllerinden çekileli yıllar olmuş. Birileri, onlara huzur vermemeye ant içmiş. Hem de kendi vatanlarında.
Müminler bir vücudun azaları gibidir buyuruyor son peygamber, insanlığın huzur elçisi. O azalardan birisi rahatsızlanırsa, bütün vücut huzursuz olur. İşte müminler böyle kardeştir. Bir coğrafyada huzursuz bir kardeşimiz varsa onun huzur bulması bizim huzur bulmamız demektir. Gazze, Filistin huzur bulmadan huzurdan bahsetmemiz mümkün değildir dostlar.
Gazzeli çocuklar gülmeden, şarkılar söylemeden bize huzur yoktur. Mescidi Aksa özgür olmadan bize keyifli kahvaltılar huzur vermeyecektir. Öyleyse huzur kardeşlerimizin huzurlu olmasındadır.
Bir şeyler eksik bu gün dostlar. Dualarımız karşılık bulmuyor sanki. İbadetlerimiz eskisi gibi lezzetli gelmiyor değil mi? Tatsız, tuzsuz bir hayat, mecburi istikametimiz oldu. Yarınımızı kestiremeden, her yeni gün şiddetin en vahşicesine şahit olarak yaşıyoruz. Elimizden gelen bir şey yok. Dilimizden geleni esirgemeyelim en azından. Dualarımızda kardeşlerimizi unutmayalım.
Huzur insanın elindedir, bakışındadır, ibadetlerindedir, kalbindedir dostlar. Huzur ağız tadıyla içilen bir bardak çayda, gönülden verilen bir selamda, sevgiyle kondurulan bir busededir. Huzur, mümin kardeşinin de iyi olduğunu bilmek, bunun için çabalamaktır. O iyi oluncaya kadar acısını paylaşmaktır. Huzur son peygambere ümmet olmak, aynı Allaha secde etmektir. Huzur, Özgür Mescidi Aksa da cemaatle namaz kılabilmektir.
Kardeşlerimizle ilgili güzel haberler alabildiğimizde huzuru iliklerimize kadar hissedeceğiz. O güne kadar huzur sakladı kendini sisli perdelerin arkasına. Bekliyor oradan çıkarılmayı. Çocukların, yaşlıların, dünyanın huzurunu kaçıranlar ıslah olurlar inşallah. Yok olmayacaklarsa Kahhar olan yaratanımız var bizim.
Yeniden huzurlu bir dünya inşa edebilmek duasıyla.
Hayırlı, huzurlu cumalar dostlar.